ephemeral
dance exists in the moment
and it’s gone once the movement finishes
the memory and resonance linger though
both with performer and observer
it seems almost a contradiction:
something so physical
not being permanent
but just passing by
almost like life itself
we come and go
there is something tragically beautiful
in this ephemeral state of being
dance teaches us
to let go and not to hold on
to be in the moment
experience and simply be present
Wubkje Kuindersma
CREDITS
choreography: wubkje kuindersma
dancers: junior company dutch national ballet
music: amelia clarkson & het balletorkest
light: wijnand van der horst
costume idea: wubkje kuindersma
costume advice and realisation: oliver haller
duration: 10 minutes - for 8 dancers
premiere : 3 Feb 2024 de meervaart, Amsterdam
24 January 2024 Text: Astrid van Leeuwen
Ephemeral – fleeting, elusive – is not only the title of Wubkje Kuindersma’s new creation for the Junior Company, but in fact it also typifies the working process. “Normally, I look for music that fits my ideas and I choreograph with that music in mind. But this time, the music was only available at the last minute. So initially, the creative process was rather elusive and I worked back to front, as it were, trying to choreograph a piece that fitted both the music and that feeling.”
Especially for the tenth anniversary of the Junior Company, an open call was issued to young composers for Kuindersma’s new work. The winner turned out to be Amelia Clarkson, from Northern Ireland. Her composition for harp, clarinet, cello and viola will be performed live on stage by musicians of the Dutch Ballet Orchestra for the first two performances of Ten (the music will be played on tape for the other performances). Kuindersma says, “It’s beautiful, rich music, in which I keep discovering new layers, and which I get to love more and more as I go on. Amelia definitely has her own unique sound.”
Whereas ‘inner drive’ formed their original starting point, Kuindersma ended up – through the working process and inspired by Clarkson’s composition – addressing the fleeting, elusive nature of dance or, more generally, the transience of life and the passing of time. “During rehearsals, I thought about the intangibility of haze and mist, for example, but also about the patterns in marble that carve their way inexorably – just like the passage of time – through the stone. At the same time, this new work is also simply a first encounter between Amelia and myself; an exploration, a sketch, in which we celebrate dance and music, sharing an ephemeral moment together.”
INFO & TICKETS TEN
Dutch Tour TEN
3 + 4 February 19:30 + 15:00 de Meervaart, Amsterdam
11 February 15:00 Posthuistheater Heerenveen
14 February 19:30 Rijswijkse Schouwburg, Rijswijk
21 February 19h Schouwburg Amstelveen
22 + 23 Feb 19:30 Stadsschouwburg Haarlem
27 February 19:30 Theater Het Speelhuis, Helmond
29 February 19:30 Theater Orpheus, Apeldoorn
1 March 19:30 Stadsschouwburg Groningen
3 March 15:00 Stadsschouwburg Utrecht
9 March 19:30 Schouwburg Het Park, Hoorn
10 March 15:00 Theater de Veste, Delft
12+13 March 20:00 Internationaal Theater Amsterdam
16 March 19:30 Leidse Schouwburg
17 March 15:00 Goudse Schouwburg, Gouda
program TEN
Valse Fantasie - George Balanchine
Echoes of Memory - Joseph Toonga
Tu me Manques - Kristen Wicklund
Ephemeral - Wubkje Kuindersma
Toccata - Krysztof Pastor
photo credits: Altin Kaftira
reviews
Vluchtigheid van de dans
".....De feestelijke toon die aan het begin van de avond werd neergezet met George Balanchines bruisende klassieker Valse Fantaisie (1969) wordt na de pauze opgepakt door Wubkje Kuindersma, die de afgelopen jaren meerdere balletten maakte voor de Junior Company. In Ephemeral omarmt zij de vluchtigheid van de dans. Op de uitvoering is dans heel fysiek en concreet, om daarna slechts voort te leven in de herinnering.
Die inherente ongrijpbaarheid van dans is mooi gevangen in de compositie die de Noord-Ierse Amelia Clarkson maakte voor cello, altviool, klarinet en harp. Steeds als een melodisch of ritmisch patroon begint te lopen klinken ontregelende dissonanten.
Kuindersma beantwoordt de prikkelende muziek met een kloeke motoriek, waarin armen naar de vloer strekken terwijl benen hoog de lucht in draaien. Net als bij Balanchine zijn Kuindersma’s bewegingen behoorlijk precies en mogen de jonge dansers tekortkomingen in beheersing en synchroniciteit compenseren met jeugdig enthousiasme. Ook bij deze lichting is dat gelukkig volop aanwezig......."
HET PAROOL - Fritz de Jong - 5 Feb 2024
".....De feestelijke toon die aan het begin van de avond werd neergezet met George Balanchines bruisende klassieker Valse Fantaisie (1969) wordt na de pauze opgepakt door Wubkje Kuindersma, die de afgelopen jaren meerdere balletten maakte voor de Junior Company. In Ephemeral omarmt zij de vluchtigheid van de dans. Op de uitvoering is dans heel fysiek en concreet, om daarna slechts voort te leven in de herinnering.
Die inherente ongrijpbaarheid van dans is mooi gevangen in de compositie die de Noord-Ierse Amelia Clarkson maakte voor cello, altviool, klarinet en harp. Steeds als een melodisch of ritmisch patroon begint te lopen klinken ontregelende dissonanten.
Kuindersma beantwoordt de prikkelende muziek met een kloeke motoriek, waarin armen naar de vloer strekken terwijl benen hoog de lucht in draaien. Net als bij Balanchine zijn Kuindersma’s bewegingen behoorlijk precies en mogen de jonge dansers tekortkomingen in beheersing en synchroniciteit compenseren met jeugdig enthousiasme. Ook bij deze lichting is dat gelukkig volop aanwezig......."
HET PAROOL - Fritz de Jong - 5 Feb 2024
...." Na de pauze Ephemeral van de Nederlandse choreografe Wubkje Kuindersma. Op een speciaal voor dit jubileum gemaakte compositie, met dezelfde titel, door componiste Amelia Clarkson en live uitgevoerd door musici van Het Balletorkest.
Met haar eigen stijl weet Kuindersma een sfeer neer te zetten van aanlokkende breekbaarheid. Lange ledematen waarbij vooral de benen hoog in de lucht cirkelen. Standbeen vaak diep in plie. De armen uitstrekkend reikend naar de grond of juist in het luchtledige. De dansers lijken zich een weg te banen door mist of nevel. Met de vleeskleurige acacademics waarop hier en daar grijze vegen zitten wordt dit nog eens versterkt. De herhalingen van frases zowel in de muziek als in de bewegingen geven het een bijna mystieke beleving. "....
THEATERPARADIJS - Peter Rombouts - 3 Feb 2024
Met haar eigen stijl weet Kuindersma een sfeer neer te zetten van aanlokkende breekbaarheid. Lange ledematen waarbij vooral de benen hoog in de lucht cirkelen. Standbeen vaak diep in plie. De armen uitstrekkend reikend naar de grond of juist in het luchtledige. De dansers lijken zich een weg te banen door mist of nevel. Met de vleeskleurige acacademics waarop hier en daar grijze vegen zitten wordt dit nog eens versterkt. De herhalingen van frases zowel in de muziek als in de bewegingen geven het een bijna mystieke beleving. "....
THEATERPARADIJS - Peter Rombouts - 3 Feb 2024
"....Live muziek geeft reliëf aan de spanning van het moment. Dat blijkt ook uit de geladen sfeer bij het stijlvolle, ingetogen octet Ephemeral van Wubkje Kuindersma op een nieuwe compositie van het jonge Noord-Ierse talent Amelia Clarkson. De vier Balletorkestleden (altviool, cello, harp en klarinet) blazen wolkjes adem in de lange lijnen van het abstracte groepsstuk, die zich als mistflarden over het podium verspreiden...."
VOLKSKRANT - Annette Embrechts - 5 Feb 2024
VOLKSKRANT - Annette Embrechts - 5 Feb 2024
|
|
|
|
Ella Kolpakov in Ephemeral
|
|
|
|
|
|
|
